• خود را دوست داشته باشيد تا هرگز گرفتار خشم‌هاي مخرب نخواهيد شد.
  • خود را از شر توقعاتي که از ديگران داريد نجات دهيد.
  • رفتارهاي خشم برانگيز را بررسي کنيد و راهي صحيح براي ابراز احساسات خود بيابيد.
  • در هنگام عصبانيت سعي کنيد پيش کسي برويد که براي او احترام خاصي قايل هستيد و او را دوست داريد.
  • لحظات عصبانيت خود را با قيد زمان و مکان و واقعه‌اي که باعث عصبانيت شما شده يادداشت کنيد.
  • از شخصي که دوستش داريد بخواهيد تا هنگام عصبانيت‌، به شما با گفتار يا اشاره‌هاي توافق شده‌، هشدار دهد.
  • پس از بروز خشم اعلام کنيد که خطا کرده‌ايد.
  • ياد بگيريد که اگر چيزي را دوست نداريد. اما از آن عصباني هم نشويد.
  • ياد بگيريد که هر کس حق دارد چيزي باشد که خودش انتخاب کرده‌.
  • اداي عصبانيت را در آوريد.
  • عصبانيت خود را به تعويق اندازيد.
  • در لحظه خشم‌، از افکار خود آگاهي پيدا کنيد.
  • شوخ طبعي را در خود پرورش دهيد.
  • زمان حال خود را با خشم و عصبانيت به هدر ندهيد.
  • زندگي را سخت نگيريد.
  • خود را ارزشمند بدانيد و اجازه ندهيد ديگران اختيار شما را در دست بگيرند .
  • ياد بگيريد تا اعمال و عقايد ديگران شما را پريشان و آشفته نسازد.
  • به خاطر داشته باشيد که ديگران حق دارند با آن چه دلخواه شماست همراه نباشند.
  • به ياد داشته باشيد که ديگران نمي‌توانند هميشه به ميل شما رفتار کنند.
  • اگر فکر مي‌کنيد که با بلندتر کردن صدايتان طرف مقابل ساکت مي‌شود. بياموزيد تا احساس خود را به او نشان دهيد، اما کاري نکنيد که عصباني شود.
  • ياد بگيريد که در برابر يأس و ناکامي به شکل تازه‌اي از خود واکنش نشان دهيد.
  • خشم خود را به نحوي که آثار مخرب نداشته باشد، ابراز کنيد.
  • بياموزيد که دنيا هرگز آن طور که شما مي‌خواهيد، نخواهد بود.