برداشت دیگران از ما حاصل شناخت ما از خودمان است
این مطلب را در وبلاگ همراز خواندم .
احساس ما در مورد خويشتن، در عملکرد ما در زندگي مؤثر است. همچنين احساسي که در مورد خود داريم در برداشت ديگران از ما تأثير مي‌گذارد. عزت نفس يا ميزان حرمت و ارزشي که فرد براي خود قائل است ارتباط بسياري با خانواده، محيط و زمينه اجتماعي و اقتصادي او دارد.
وقتي که به ديگران گوش بسپاريم، آنها را جدي بگيريم و مراقبشان باشيم ، عزت نفس آنان تقويت مي‌شود. زيرا با عشق و حمايت ، هر انساني احساس ارزشمند بودن مي کند . بنابراين، اگر انسان‌ها در محيطي رشد کنند که ديگران مرتب از آنان خرده مي گيرند يا آزادي‌هاي اساسي آنها را محدود مي کنند، اعتمادبه نفسشان کاهش مي يابد و به تدريج در مورد توانائي هاي خود ترديد مي کنند و چنين مي پندارند که در هيچ کاري موفق نخواهند شد و آينده مبهمي در انتظارشان است.
وقتي فردي احساس مي کند که فردي بي اهميت است ، در تصميم گيري و برنامه ريزي با مشکل مواجه مي شود . مثلا نوجواني که در مدرسه احساس موفقيت نکند و در عين حال گمان کند که خانواده‌اش نيز به او علاقه اي ندارند ، به انحرافات اخلاقي کشيده مي شود. رضايت از خود باعث مي شود که کارها را بهتر انجام دهيم و موفقيت بيشتري کسب کنيم.
هر يک از ما توانائي ها و ويژگي‌هاي خاصي داريم. اگر فرصتي فراهم آيد تا ويژگي هاي مثبت خود از قبيل توانائي‌هاي فردي، ويژگي‌هاي جسماني و مهارت‌هاي خاصي که تاکنون به آنها توجه زيادي نداشتيم ، شناسائي کنيم ؛ خواهيم توانست شخصيت خود را دريابيم و در جهت موفقيت خود گام برداريم.