به مشكلات حمله كنيم، نه به اشخاص
وبلاگ همیشه در اوج
يكي از مشكلات ارتباطي، گرايش به كنترل و حاكميت در روابط است. گاه روابط به نوعي ارتباط رييس و مرئوس، ارباب و رعيت تبديل ميشود.
برخي نقش رييس و رهبر را بهگونهاي در روابطشان ايفا ميكنند كه گويي بدون اوامر آنها همه چيز به هم ميريزد. جالب اينجاست كه برخي ديگر با پذيرش رياست ديگران، با دل و جان نقش مرئوس و رعيت را برعهده ميگيرند.
اينگونه روابط گرچه حاوي نظام مشخصي است و نقشها در آن به خوبي تعريف شده است اما به واقع فاقد ارتباطي همدلانه و متقابل است و تاثيرپذيري اصيل در آن وجود ندارد. اشخاصي كه به دنبال رياست و نه رابطه هستند، تنها ميمانند زيرا كه عموما مردم دوست ندارند نقش رعيت را بازي كنند. اگر ديگران در ارتباطشان با ما اصل تساوي را مشاهده نكنند، به عبارت ديگر ببينند كه ما خود را از آنها برتر و بهتر ميدانيم، ما را تنها خواهند گذاشت.
در فرايند انتقال هر پيامي سه عنصر وجود دارد. اول، فرستنده پيام كه پيغام خود را در قالب كدها و علائم خاص خود ميفرستد. دوم، محيط و شرايطي كه اين پيام در آن منتقل ميشود و سوم، گيرنده پيام كه پيغام را دريافت ميكند. اگر فرستنده پيام، كدهايي را منتقل كند كه گيرنده با آن آشنا نباشد و يا در شرايطي پيام خود را بفرستد كه مطلوب نباشد، ارتباط به خوبي صورت نميگيرد. بايد مطمئن باشيم كه گيرنده با زبان ما و پيامهاي خاص آن به خوبي آشناست. زبان نيز ريشه در تفكر و ديدگاه دارد. بايد مطمئن باشيم محيط و شرايط مناسب پيام ماست. نميتوان در فضاي شلوغ، پيغام مهمي را منتقل كرد. بايد به شرايط شخص توجه كافي مبذول داشت. مطابق اصل ارتباطات اگر خللي در درك پيام صورت گيرد، مسووليت برعهده فرستنده پيام است.
هدف از نقد، نه تخريب شخصيت بلكه احياي فرد است. اگر ديگران ما را در روابطمان باز و نقدپذير ببينند، اگر متوجه شوند كه با ما ارتباط برقرار ميكنند.
مردم را بايد آن طور كه هستند. دوست داشت و نه آنطور كه بايد باشند. اگر پذيرش متقابل در يك رابطه وجود داشته باشد، همدلي و هم فكري به سهولت صورت ميگيرد.
گاه در يك رابطه درصدد تغيير بنيادهاي شخصيت افراد هستيم اما بايد بپذيريم كه هر شخص زيربناي خاص شخصيتي خود را دارد كه اگر هم بايد تغيير كند از عهده توان ما خارج است و مسووليت آن در وهله اول برعهده خود شخص است. بايد در روابط بر امور قابل تغيير متمركز شويم. فراموش نكنيم به مشكلات حمله كنيم و نه به اشخاص.