صلاح کار خويشتن خسروان دانند
وبلاگ "از زندگي"
اين حق تصميم گيري اينقدر خوبه که بعضي‌هامون دوست داريم نه فقط در مورد خودمون که در مورد بقيه و حتي بزرگتر از خودمون هم تصميم بگيريم و صلاح رو از خلاف برايش روشن کنيم!
قديم‌ها رسم بر اين بود که بزرگترها براي کوچکترها تعيين تکليف مي‌کردند، اما امروز روز، در مورد برخي، اوضاع عوض شده! البته به نظرم خوبه که ديگه بزرگترها هم براي کوچيکترها تعيين تکليف نکنند. يعني به نظرم خوبه که هيچکس که خودش رو عاقل مي‌دونه براي کس ديگه‌اي که اون هم خودش رو عاقل و بالغ مي‌دونه در تصميمات و مسير کار و زندگي تعيين تکليف نکند. اين که نظر مشورتي بدهد خوبه، اما اگه طرف‌اش نظر مشورتي‌اش رو شنيد، ولي بنا به عقل و منطق و شناخت خودش عمل کرد که ديگه اما و چرا ندارد!
فوقش اينه که طرف‌مون به راه خودش مي‌ره و ما هم از راهي که رفته زياد خوشمون نمي‌آيد. نهايت‌اش اينه که راه‌هامون از هم جدا مي‌شه. تا اينجاش هم زياد بد نيست، اما ديگه نمي‌تونيم بگيم آنکه راه ما رو نرفته کلاً بر خطاست و ما درستيم!
نويسنده اين يادداشت ادامه داده است: من اين آزادي عمل و فکر و اراده را براي کوچک و بزرگ قائل هستم. مواردي بوده که اختلاف نظر داشته‌ايم، اما هنگامي که موافقتي حاصل نشده، راهمان از هم جدا شده، اما "اصل" خدشه‌دار نشده است.
مواردي هست که اين روزها مي‌بينم و مي‌شنوم افراد به خود اجازه مي‌دهند که براي ديگري اعم از کوچکتر يا بزرگ تر از خود تصميم مي‌گيرند، تاييد يا محکوم مي‌کنند بدون اين که يادشان باشد همان ديگري هرگز ايشان را مواخذه نکرده است که چرا چنين کرديد يا چنان. يادمان نرود که چيزهايي در زندگي هر فرد هست که "به کسي ديگر مربوط نمي‌شود" و "صلاح کار خويشتن خسروان دانند"