بازخورد

سال‌ها پيش، حاکمي ‌به يکي از سوارکارانش گفت: مقدار سرزمين‌هايي را که بتواند با اسبش طي کند را به او خواهد بخشيد. همان‌طور که انتظار مي‌رفت، اسب سوار به سرعت براي طي کردن هرچه بيشتر سرزمين‌ها سوار بر اسبش شد و با سرعت شروع کرد به تاختن. با شلاق زدن به اسبش با آخرين سرعت ممکن مي‌تاخت و مي‌تاخت. حتي وقتي گرسنه و خسته بود، متوقف نمي‌شد چون مي‌خواست تا جايي که امکان داشت سرزمين‌هاي بيشتري را طي کند.

وقتي مناطق قابل توجهي را طي کرده بود به نقطه‌اي رسيد. خسته بود و داشت مي‌مرد. از خودش پرسيد: چرا خودم را مجبور کردم تا سخت تلاش کنم و اين مقدار زمين بدست بياورم؟ در حالي که در حال مردن هستم و تنها به يک وجب خاک براي دفن کردنم نياز دارم.

داستان بالا شبيه سفر زندگي خودمان است. براي به دست آوردن ثروت، قدرت و شهرت سخت تلاش مي‌کنيم و از سلامتي و زماني که بايد براي خانواده صرف کرد، غفلت مي‌کنيم تا با زيبايي‌ها و سرگرمي‌هاي اطرافمان که دوست داريم مشغول باشيم.

وقتي به گذشته نگاه مي‌کنيم متوجه خواهيم شد که هيچگاه به اين مقدار احتياج نداشتيم، اما نمي‌توان آب رفته را به جوي بازگرداند.

زندگي تنها پول در آوردن و قدرتمند شدن و به دست آوردن شهرت نيست. زندگي قطعا فقط کار نيست، بلکه کار تنها براي امرار معاش است تا بتوان از زيبايي‌ها و لذت‌هاي زندگي بهره‌مند شد و استفاده کرد.

زندگي تعادلي است بين کار و تفريح، خانواده و اوقات شخصي. بايستي تصميم بگيري که چه طور زندگيت را متعادل کني. اولويت‌هايت را تعريف کن و بدان که چه طور مي‌تواني با ديگران به توافق برسي، اما هميشه اجازه بده که بعضي از تصميماتت براساس غريزه درونيت باشد. شادي معنا و هدف زندگي است؛ هدف اصلي وجود انسان. اما شادي معنا‌هاي متعددي دارد.