چگونه انسانها همیشه راحت طلب بوده اند.
مصری ها بصورت دوره ای برای ابیاری از طرف حکومت فراخوان می شدند. این کار اجباری در این دنیا پذیرفتنی است اما از انجایی که کار در کانال های ابیاری بسیار سخت و طاقت فرسا بود هیچکس دوست نداشت پس از مرگ تا ابد مجبور به ابیاری و کارگری باشد. مجسمه های شایابتی shawabti figurine بعنوان کارگر جایگزین راه حلی جادوئی برای این مشکل بودند.
این مجسمه های کوچک بیشتر لعابی بودند و جملاتی از کتاب مرگ Book of the Dead بر روی انها حک شده بود و به همراه مرده در قبر قرار می گرفتند. وقتی مرده برای کار اجباری خوانده می شد جملات سحر امیز روی شایابتی روح تازه ای به ان می داد و شایابتی را به جای صاحب قبر به کار می فرستاد .
با توجه به اینه هر چه شایابتی بیشتری داشته باشی استراحت بیشتری هم خواهی داشت در طول سالها تعداد شایابتی افزایش پیدا کرد.بطوریکه تعداد انها به تعداد روزهای سال رسید و این تعداد شایابتی نوید یک استراحت ابدی را به صاحب انها می داد.
عکس بالا مربوط به شایابتی های شاه سین کامانسکیKing Senkamanisken است که در ۶۲۳ قبل از میلاد به همراه ۱۲۷۷ شایابتی اش به خواب ابدی رفت.